Język polski znajduje się w czołówce najtrudniejszych języków na świecie. Stąd nawet Polacy mają niejednokrotnie wątpliwości odnośnie tego jak powinno się pisać niektóre wyrazy. Co więcej, niektórzy nawet nie są świadomi, że popełniają błędy. Bardzo często można to zaobserwować w pisowni “aha” i “acha”. Wbrew obiegowym opiniom, obie wersje nie są poprawne. Jedna z nich jest błędna. Zachęcamy do zapoznania się z treścią artykułu, który jednoznacznie wskaże czy powinno się pisać “aha” czy “acha”.
Czym są wykrzyknienia emotywne?
Wykrzyknienia emotywne pojawiają się przede wszystkim w pełnych emocji dialogach, nie tylko literackich. Są one powszechnie wykorzystywane w języku mówionym, jednak wówczas nie trzeba się zastanawiać nad ich pisownią. Do wykrzyknień emotywnych zaliczane jest smożnłowo “ach”, które nierzadko sprawia trudność w pisaniu bardzo zbliżonego słowa. Zatem powinno być “acha” czy “aha”?
Aha czy acha? Która wersja jest poprawna?
Odzwierciedlenie potakiwania, przyjęcia nowych informacji powinno być zapisywane przez “h”, czyli w rezultacie to “aha reprezentuje prawidłową pisownię. Wiele osób pod wpływem rzeczonego “ach”, błędnie zapisuje “acha”. Jako ciekawostkę możemy dodać, że słowo “ach” wywodzi się od czasownika “achać”, które oznacza zachwycanie się czymś. Jeszcze inni kierują się własnym uznaniem i wydłużają te słowo o jedną niepotrzebną literę. Warto zapamiętać, że słowa “acha” i “ah” są błędne.
Słowo “aha” jest krótką formą potwierdzenia, dlatego nie ma z czasownikiem “achać” nic wspólnego. Kojarzenie tych dwóch słów jest już od samego początku błędne.
Jak zapamiętać prawidłową pisownię “ach” i “aha”?
Te dwa słowa nie można dla ułatwienia odmieniać, dlatego po prostu należy zapamiętać prawidłową pisownię. W przypadku “ach” można mówić o zasadzie ortograficznej wskazującej pisanie “ch” na końcu wyrazu. Zarówno “ach” jak i “aha” są wyrazami złożonymi z trzech liter, co może być ogromną wskazówką podczas rozważań jak należy je zapisać.
Ta reguła odnosi się także do innych jednosylabowych wykrzykników posiadających “ch” na końcu. Warto zapamiętać, że piszemy także och, ech, uch. Z kolei dwusylabowe wykrzykniki posiadają zawsze w środku “h” i mają na celu potwierdzenie lub wyrażenie stanu ducha. Są one zapisywane w następujący sposób: aha, oho, ehe, phi.
Jedynym dopuszczalnym wyjątkiem jest słowo “ech”, które może być także zapisywane jako “eh” i nie będzie to uznane jako błąd ortograficzny. Wynika to z francuskiego cytatu “eh bien!”, który oznacza w dosłownym tłumaczeniu “a zatem”. W starszych wersjach słowników można dostrzec uh, oh, ale są one wyłącznie pozostałościami po dawnej pisowni i nie powinno się pisać tych słów w ten sposób.
